داستان پشمک و مخترع دندانپزشک آن
پشمک…
کلمه ای که دهان هر کودک را در کنار هم قرار می دهد ، حتی بعضی از بزرگسالان می خورد ... احتمالاً در این وبلاگ درباره بهداشت دهان و دندان به عنوان دندانپزشک نوشته ام ، این ماده غذایی که تا به امروز استفاده می شود و برای کودکان معنی خاصی دارد. ممکن است فکر کنید که من توصیه های خیلی خوبی درباره او نخواهم گفت ، و حتی پیشنهاد می کنید که فرزندان خود را از او دور کنید. در واقع به هیچ وجه ...
ابتدا نگاهی می اندازیم به داستان جالب اختراع پشمک.
در کمال تعجب ، شخصی که دستگاه پشمک را اختراع کرد ، در واقع دندانپزشک بود! نه ، اشتباه نخواندید!
دندانپزشک ویلیام موریسون همچنین مخترعی بود که مرتباً روی اختراعات جدید کار می کرد و علاقه خاصی به غذاهای شیرینی و شیرینی پزی نداشت. در سال 1897 ، موریسون با دوست شیرینی خود John C. Wharton ملاقات کرد و این دو دستگاهی را تهیه و ثبت کردند که دستگاه الکترونیکی آب نبات ساخته شده است. با استفاده از این سیستم ، که ابتدا قند را ذوب کرده و از طریق سوراخهای کوچک آن را به کمک هوا دفع می کند ، سپس دوباره آن را جامد می کند ، پایه های تولید انبوه این شیرینی که قبلاً با دست ساخته شده بود ، چندان رایج نبود و حتی به عنوان یک نوع لوکس ، گذاشته شد موریسون و وارتون تصمیم گرفتند محصولی را که اکنون به انگلیسی "Candy Candy" معروف است ، سپس "Fairy Floss" بنامند. بقیه هم اکنون آمده است ...
حال بیایید به این سوال برسیم که این آب نبات چقدر برای دندانهای ما مضر است - مخصوصاً دندانهای کودکانمان ... در واقع ، نه آنقدر که حدس می زدید ... یعنی پشمک، محصولی است که مقدار قابل توجهی هوا دارد ، گرچه به نظر بزرگ می رسد اما فقط 26 گرم است. شکر است این مقدار برای سیب قند 45 گرم است.
بنابراین ، البته ، من نمی توانم بگویم که برای دندانها مفید است ، این آب نبات در مقایسه با بسیاری از محصولاتی که محبوبیت بیشتری برای کودکان دارند ، بی گناه تر است. با این حال ، مراقب باشید که زیاد مصرف نکنید ، مفید است.
تأثیر غذاهای شیرین بر سلامت دهان و دندان
تنها عامل رابطه بین غذاهای شیرین و پوسیدگی ، مقدار قند موجود در محصول نیست ... پس از خوردن یک ماده غذایی شیرین ، بزاق ما محیط اسیدی ایجاد شده در دهان را در مدت زمان حدود نیم ساعت متعادل می کند. این زمان سپری شده زمان ایده آل برای پوسیدگی دندان است. غذاهای شیرین که به طور مکرر مصرف می شوند ، اطمینان حاصل می کنند که دهان ما به طور مداوم در محیط اسیدی و بدون نشستن تعادل بزاق قرار دارد ، و این باعث می شود که مینای دندان آسیب دیده توسط اسید دوباره از نو ساخته نشود ، و از بین رفتن سطح دندان با حملات باکتریایی ترکیب شده و تشکیل پوسیدگی آغاز می شود. بنابراین ، صرف نظر از میزان قند موجود در آنها ، مصرف مکرر غذاهای شیرین بر سلامت دندان های ما تأثیر منفی خواهد گذاشت.
توصیه من این است که کودکان خود را به جای غذاهای پر از قند مصنوعی به سمت غذاهای طبیعی یا میوه ها سوق دهیم. اگرچه انواع قندها عوارض جانبی دارند ، اما حداقل موارد قابل قبولتر این امکان را برای ما فراهم می کند تا در مراقبت های دهانی منظم و مراجعه منظم به دندانپزشک در جلوگیری از پوسیدگی موفق باشیم.
سرانجام ، بعد از خوردن یک ماده غذایی شیرین ، مسواک زدن در طولانی مدت برای سلامت دهان و دندان ما مفیدتر خواهد بود ، نه مسواک زدن دندان ، بلکه نوشیدن آبی که به ما امکان می دهد اسید موجود در دهان خود را به سرعت متعادل کنیم یا یک ماده بدون قند را بجویم مثل آدامس.