لبخند خود را با کاشت دندان جوان کنید

در طول زندگی ممکن است به دلیل آسیب دیدگی ، پیری طبیعی و دلایل مختلف ، دندان یا دندان خود را از دست داده باشید. با پیشرفت در دندانپزشکی مدرن ، سرانجام این شانس را دارید که دندان های از دست رفته خود را با ایمپلنت های دندانی بازیابی کنید.

 

به دلیل مشکلات جویدن دندان های از دست رفته ، عادات غذایی نیز تحت تأثیر منفی قرار می گیرند. این می تواند باعث افزایش وزن در اثر بلعیدن مواد غذایی بدون جویدن خوب شود. همچنین باعث بیماری های معده مانند زخم و ورم معده می شود.

 

دندان های از دست رفته باعث ریزش و چین و چروک لب ها و گونه ها می شود و ظاهر پیرتر و ضعیف تری در صورت ایجاد می کند. به همین دلیل ، علاوه بر دندان یا دندانهایی که از دست داده اید ، ممکن است بسیاری از چیزهای زندگی ، فرصتهای بالقوه شغلی و حتی روابط خود را از دست داده باشید. اما نگران نباشید ، اکنون ما یک راه حل پیشرفته ، طولانی مدت و موثر به شما ارائه می دهیم. ایمپلنت های دندانی.

 

فواید

 

اگرچه امروزه گزینه های درمانی زیادی مانند پل و پروتز وجود دارد ، ایمپلنت های دندانی مزایای مختلفی نسبت به آنها دارند.

 

ایمپلنت های دندانی ظاهری طبیعی و واقع گرایانه دارند.

قسمت ایمپلنت از تیتانیوم ساخته شده است ، فلزی قوی و زیست سازگار.

کاشت دندان ایمن و پایدار است.

با کمک به محافظت از استخوان پس از کشیدن دندان ، از تغییر شکل صورت جلوگیری می کند.

 

روند درمان ایمپلنت شامل چه مواردی است؟

 

اولین قدم این است که دندانپزشک شرایط فعلی خود را برای از دست دادن دندان یا دندان ارزیابی کند.

 

کاشت تیتانیوم در استخوان فک قرار می گیرد ، سپس اجازه می یابد که بهبود یابد. دندانپزشک می تواند برای کمک به بهبودی آنتی بیوتیک ، داروی ضد درد و ضد التهاب تجویز کند. برای بررسی بخیه ها و پیگیری روند بهبودی شما باید 7 تا 10 روز پس از عمل قرار ملاقات بعدی خود را تعیین کنید.

 

حدود 3 تا 6 ماه طول می کشد تا ایمپلنت های شما در بافت و استخوان بهبود یابد. هنگامی که ایمپلنت های شما به اندازه کافی استحکام پیدا کرد ، دندانپزشک قرار ملاقات را برای تکمیل مراحل ترتیب می دهد. پس از برداشتن قسمت موقت ، دندانپزشک ترمیم ویژه شما را به قطب ها متصل می کند و با انجام تنظیمات کوچک برای افزایش تناسب کلی ، مراقبت را به شما اطلاع می دهد.

 

یاد آوردن! کاشت دندان نه تنها ظاهر ، بلکه زندگی شما را نیز بازیابی می کند. آنها زیبایی لبخند شما را بهبود می بخشند و شما را به فعالیت هایی مانند خندیدن ، غذا خوردن یا حتی صحبت با افراد دیگر بازمی گردانند. خواه بخواهید یک دندان را جایگزین کنید یا چند دندان ، کاشت دندان اعتماد شما را برآورده می کند.

 

برای کسب اطلاعات بیشتر و اطلاع از قیمت می توانید با ما تماس حاصل فرمایید.

آردینی اوخو

برای ساخت پروتز ثابت به چند ایمپلنت نیاز است؟

 

 

در دهان کاملاً بی دندان: اگر دندان های 20 ساله را کنار بگذاریم ، 28 دندان سالم در دهان کاملا سالم وجود دارد. با این حال ، کاشت برای تمام دندانهای از دست رفته لازم نیست. هنگام برنامه ریزی پروتز ثابت در دهان کاملاً بی دندان ، فک پایین را جداگانه و فک بالا را جداگانه در نظر می گیریم. استخوان فک بالا ما از فک پایین نرم و اسفنجی است. هنگامی که ایمپلنت با استخوان فک بالا جوش می خورد ، ساختار بسیار مقاوم به اندازه استخوان فک پایین ایجاد نمی شود. بنابراین ، ما همیشه به کاشت بیشتری در فک بالا احتیاج داریم.

 

برای ساخت پروتزهای ثابت در دهان کاملا بی دندان به 7-10 ایمپلنت در فک بالا نیاز داریم. در فک پایین ، 5-7 ایمپلنت مقاومت و ظرفیت حمل مورد نظر ما را فراهم می کند. در بسیاری از موارد ، 8 ایمپلنت در فک بالا و 6 کاشت در فک پایین قرار می گیرد. بسته به اندازه ساختار دهان و فک ، پروتز متشکل از 26 تا 28 دندان برای کل کاشت فک روی ایمپلنت ساخته می شود.

 

تفاوت در تعداد ایمپلنت ها بسته به شرایط استخوانی فرد متفاوت است. طول استخوان ، عرض ، کیفیت استخوان ، افتادگی سینوس و عوامل مشابه باعث افزایش یا کاهش تعداد کاشت در کل درمان کاشت فک می شود.

 

در برخی موارد که استخوان فک از کیفیت کافی برخوردار نیست ، در درمان بی حسی کامل ، می توان 4 ایمپلنت خاص این سیستم را در زاویه ای با سیستم به نام "همه روی چهار" برای فک پایین قرار داد ، و پروتز و پوشش های ثابت ساخته می شود باز هم ، در برخی موارد که کیفیت استخوان فک ناکافی است ، می توان دو ایمپلنت را در فک های کاملا بی دندانی قرار داد و می توان پروتز متحرک ترکیبی با میله را اعمال کرد. به لطف فن آوری های جدید ، کاشت را می توان با موفقیت در بسیاری از موارد که قبل از آن کاشت انجام نمی شود ، انجام داد. می توانید در این مورد با ما مشورت کنید.

 

برای یک پروتز ثابت دهانی کاملاً بدون دندان ، می توان تعداد دقیق کاشت هایی که باید انجام شود را پس از عکس برداری پانوراما و معاینه دقیق مشخص کرد. در مواردی که نمی توان داده های کافی برای برنامه ریزی به دست آورد ، می توان بعد از توموگرافی برنامه ریزی کرد. برای کسب اطلاعات بیشتر می توانید با ما تماس بگیرید یا برای معاینه پزشکی وقت بگیرید.

 

بی دندانی منطقه ای: در بی دندانی منطقه ای ، تعداد دندانهایی که باید در منطقه مربوطه ساخته شوند ، مورد به مورد متفاوت است. وضعیت ساختار استخوان فک و موقعیت دندانهای سالم اصلی ترین عواملی هستند که تعداد و محل کاشت را تعیین می کنند. باز هم ، نوع پروتز درخواستی ممکن است بر تعداد و موقعیت ایمپلنت های ساخته شده تأثیر بگذارد. به عنوان مثال ، می توان سه ایمپلنت را در ناحیه ای که 4 دندان وجود ندارد قرار داد ، یا ممکن است دو ایمپلنت کافی باشد. بعد از عکسبرداری با اشعه ایکس و بررسی می توان تعداد و محل کاشت را به روشی سالم تعیین کرد.

 

در موارد بی دندانی کامل در فک بالا و فک پایین ، تمام موارد بی دندانی دهان معتبر است.

 

فقدان تک دندان: در مناطقی که فقط یک دندان وجود دارد ، معمولاً مناسب ترین راه حل قرار دادن ایمپلنت در ناحیه مورد نظر به جای ساختن پل سه گانه با ساییدن دندانهای مجاور است. در مواردی که کیفیت استخوان کافی نیست ، می توان با ایجاد تقویت لازم ، برنامه را تکمیل کرد. با گذشت سالها در مناطقی که حفره دندان وجود دارد ، ممکن است دندانهای همسایه به این ناحیه بلغزانند و شکاف دندان را باریک کنند و در این حالت نمی توان دندان پیچ شده را روی این ناحیه قرار داد. بکارگیری این روش اندکی پس از از دست دادن دندان هم این خطر را کاهش می دهد و هم از ریزش استخوان در ناحیه بدون دندان به طور چشمگیری جلوگیری می کند.

آردینی اوخو

دندان مصنوعی را با پیری مرتبط نکنید!

آسیب های از دست دادن دندان می تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد. اگر به دلیل از دست دادن دندان هایتان لبخندهایی ایجاد کرده اید یا نیاز به جایگزینی تمام دندان ها دارید ، پروتزها می توانند گزینه ای برای بررسی باشند.

 

اگر پروتزهای مصنوعی را با افراد مسن مرتبط می کنید ، ممکن است تعجب کنید اگر بدانید که بسیاری از جوانان نیز از پروتزهای کامل یا جزئی استفاده می کنند. این به این دلیل است که پروتزهای مدرن نسبت به نسل های گذشته طبیعی تر به نظر می رسند ، بسیاری از مردم حتی متوجه آن نمی شوند.

اگر مطمئن نیستید که دندان مصنوعی برای شما مناسب است ، می توانید با دندانپزشک خود صحبت کنید تا از مزایا و معایب دندان مصنوعی و سایر پروتزهای دندانی مطلع شوید.

 

چه موقع باید دندان مصنوعی بگیرم؟

 

اگر دندان هایتان کم است و یا لازم است دندان های خود را بیرون بیاورید ، دندانپزشک توصیه می کند آنها را جایگزین کنید. شکاف های موجود در لبخند باعث می شود که افراد نسبت به شکل ظاهری خودآگاهی داشته باشند ، اما دلایل بیشتری برای تغییر دندان در مقایسه با ظاهر آن وجود دارد.

 کلینیک دندانپزشکی شبانه روزی

فقدان دندان همچنین می تواند خوردن برخی غذاها را دشوار کند یا بر گفتار تأثیر بگذارد. دندان های سالم که دیگر از یک طرف یا هر دو طرف پشتیبانی نمی شوند نیز می توانند با گذشت زمان به داخل حفره خم شوند و کج شوند و مسواک زدن دندان ها و نخ دندان را دشوار کنند. اگر تعداد زیادی دندان از دست دهید ، صورت و فک شما مقداری از حمایت را از دست می دهد که باعث افتادگی عضلات صورت می شود.

 

دندان مصنوعی فقط یکی از گزینه های موجود برای جایگزینی یک یا چند دندان از دست رفته است. دندانپزشک شما همچنین ممکن است گزینه های دیگری مانند پل های دندان یا کاشت دندان را ارائه دهد.

 

انواع مختلف پروتز کدامند؟

 

پروتزهای دندانی می توانند جایگزین یک دندان ، چند دندان پشت سر هم یا یک قوس کامل دندان شوند. سه نوع پروتز رایج عبارتند از:

 

پروتزهای جزئی - یک دندان یا چند دندان متصل شده با کلیپس به دندان های سالم در دو طرف را جایگزین کنید

 کلینیک دندانپزشکی شبانه روزی

دندان مصنوعی کامل - فک بالا و پایین را که با مکش به لثه یا سقف دهان متصل است جایگزین کنید

 

پروتزهای حفظ شده ایمپلنت - پروتزهای کامل یا جزئی که توسط یک یا چند ایمپلنت دندان در فک پشتیبانی می شوند

 

پروتزهای دندانی معمولاً از اکریلیک ساخته می شوند که به گونه ای هستند که ممکن است به دندانهای طبیعی نزدیک باشند. دندانپزشک شما می تواند رنگ دندانهای مصنوعی جزئی را با بقیه دندانهای شما مطابقت دهد یا می توانید سایه دلخواه را برای دندانهای مصنوعی کامل انتخاب کنید.

 

آیا دندان های مصنوعی باعث پیرتر شدن من می شوند؟

 

پروتزهای با کیفیت بالا بعضی اوقات از دندان های واقعی قابل تشخیص نیستند ، بنابراین ممکن است مردم از پوشیدن آنها مطلع نشوند. با این حال ، می توانند نسبت به تاج ها یا پل های ساخته شده از پرسلن که دارای خواصی مشابه مینای دندان هستند ، قانع کننده نباشند.

 

استفاده نکردن از دندان مصنوعی و ایجاد شکاف در لبخند می تواند پیرتر به نظر برسد ، خصوصاً اگر دندان های زیادی از دست رفته دارید. این می تواند باعث شود لب ها ، گونه ها و عضلات صورت پشتیبانی خود را از دست بدهند و منجر به پیری زودرس شود.

 

به منظور ایجاد طبیعی ترین ظاهر و راحتی ، پروتزها باید به طور خاص متناسب با دهان شما ساخته شوند. پروتزهای دندانی مانند دندان ها ممکن است به مرور فرسوده شده یا آسیب ببینند ، بنابراین در صورت نیاز به تعویض ، ترمیم یا اتصال مجدد پروتزهای دندانپزشکی باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

 

پروتزها چگونه ساخته می شوند؟

 

اگر دندان مصنوعی را انتخاب کنید ، دندانپزشک دهان شما را اندازه گیری می کند و آنها را به آزمایشگاهی می فرستد که در آن پروتزهای سفارشی شما تولید می شود. وقتی دندان مصنوعی شما آماده شد ، دندانپزشک به شما نشان می دهد که چگونه آن را بپوشید و از بین ببرید و بررسی کنید که به درستی نصب شده است.

 

اگر لازم است ابتدا دندان بکشید یا مشکل بهداشت دهان و دندان مانند بیماری لثه دارید ، توصیه می شود قبل از اندازه گیری صبر کنید تا لثه های شما خوب شوند ، در غیر این صورت پروتزهای شما به درستی جا نمی شوند. اگر فوراً به دندان مصنوعی نیاز دارید ، ممکن است دندانپزشک دندان مصنوعی اورژانسی نصب کند ، اما ممکن است لازم باشد در ویزیت های بعدی این دندانها تنظیم شوند.

 

چه مدت طول می کشد تا به دندان مصنوعی عادت کنیم؟

 

اگرچه این عمل جراحی جایگزینی پروتز دندان را شامل نمی شود (مگر اینکه به کشش پیچیده ای نیاز داشته باشید) اما معمولاً مدتی طول می کشد تا به آنچه در دهان احساس می شود عادت کنید ، به خصوص اینکه چگونه بر خوردن و گفتار تأثیر می گذارند. مدت زمان رعایت به فرد بستگی دارد ، اما معمولاً بین چند هفته تا چند ماه است.

 

پروتزهای جدید ممکن است شل شوند (حتی اگر به درستی نصب نشده باشند) ، باعث تولید بزاق بیشتر از قبل شده و احساس درد کنید. اگر دندان های مصنوعی شما ناراحتی زیادی ایجاد می کند یا عوارض جانبی غیر منتظره دیگری مانند تورم یا خونریزی دارید ، یک قرار ملاقات اضطراری برای مراجعه به دندانپزشک یا پزشک خود بگیرید.

 

آیا دندان مصنوعی بهتر از ایمپلنت است؟

 

دندان مصنوعی تنها گزینه برای جایگزینی دندانهای از دست رفته و اصلاح لبخند شما نیست. همچنین ممکن است شما علاقه مند به ایجاد یک پل ثابت بین دندان های سالم یا ایمپلنت های دندانی باشید که می تواند جای چند دندان از دست رفته را بگیرد. جراحی ایمپلنت انجام دهید قفسه در فک قرار می گیرد و می توان آن را با دندان جایگزین ، بریج ثابت یا پروتزهای متحرک پوشاند.

 

کاشت این مزیت را دارد که کل دندان ، از جمله ریشه را جایگزین می کند. این به حمایت از فک کمک می کند و از خراب شدن استخوان جلوگیری می کند. ایمپلنت ها از تیتانیوم ساخته شده اند ، که بدون نیاز به جایگزینی می توانند یک عمر دوام بیاورند ، اما ممکن است دندان مصنوعی پوشاننده ایمپلنت پس از چند سال نیاز به تعویض داشته باشد.

 

از مزایای پروتزها نسبت به ایمپلنت این است که پروتز ارزان تر است و نیازی به جراحی ندارد. دندانپزشک می تواند تمام اطلاعاتی را که در مورد روش های درمانی ارائه می دهید به شما ارائه دهد ، بنابراین می توانید کاملاً آگاهانه تصمیم بگیرید.

آردینی اوخو

پروتز

پروتزها آخرین راه حل درمانی دهان و دندان هستند. بیشتر افراد تصور می کنند که با افزایش سن به دندان مصنوعی نیاز دارند ، اما افتادن دندان بخشی طبیعی از روند پیری نیست. اگر از دندان های خود مراقبت می کنید و از بیماری لثه محافظت می کنید ، می توانید دندان های خود را مادام العمر نگه دارید.

دندان های طبیعی یا قسمت های طبیعی دندان می توانند به عنوان پایه های محکم برای پل ها ، پروتزها یا پروتزهای جزئی متحرک استفاده شوند که ممکن است بعداً انجام شود. دندانپزشک سعی خواهد کرد تا حد ممکن دندان های شما را حفظ کند.

پروتزها برای افرادی ساخته می شوند که تمام دندان های خود را از دست داده اند. اینها پروتز کامل نامیده می شوند ، همچنین در بین مردم " پروتز کام" نامیده می شوند. با ایمپلنت هایی که در استخوان زیر پروتز قرار داده شده اند ، می توان از پروتزهای کامل پشتیبانی اضافی را ایجاد کرد که باعث افزایش پایداری آنها به خصوص در فک پایین می شود.

 

خبر خوب این است که دندان مصنوعی متفاوت از گذشته است. به لطف مواد جدید و فناوری پیشرفته ، دندانپزشکان می توانند پروتزهایی بسازند که طبیعی به نظر برسند ، کاملاً متناسب باشند و باعث سلامتی شما شوند. مشکلات دندان مصنوعی مانند کلیک ، لیز خوردن ، ناراحتی و بوی لثه می تواند نشانه بی جای بودن دندان مصنوعی شما باشد و ممکن است نیاز به تنظیم ، تراز و یا ساخت داشته باشد.

اگرچه پروتزهای دندان شبیه دندان های طبیعی شما هستند اما نمی توانند مانند آنها عمل کنند. حتی برای انجام عمل های ساده مانند گفتگو و غذا خوردن ، ممکن است احساس دیگری داشته باشید. شما باید به پروتزهای خود عادت کرده و استفاده از آنها را بیاموزید که ممکن است برای برخی از افراد چندین ماه طول بکشد.

 

انواع پروتز

دندان مصنوعی کامل

پروتزهای کامل (پروتزهای کل) فک پایین یا فوقانی شما را به طور کامل می پوشانند ، همچنین از آن به عنوان پروتز "کام" در یاد می شود. پروتزهای کامل در بالای لثه ای که فک را پوشانده است قرار دارند. در برخی موارد ، هنگامی که پروتز ساخته می شود ، ممکن است برخی از دندان های طبیعی باقی بمانند. درمان ریشه دندان معمولاً روی این دندان ها انجام می شود. و کوتاه می شوند تا در زیر پروتز قرار بگیرند. به این نوع پروتز اوردنچر گفته می شود.

قرار گیری پروتزهای پایین در دهان دشوارتر از پروتزهای فوقانی است. اما دندان هایی که در دهان نگهداری می شوند باید از برخی از استانداردهای بهداشتی پیروی کنند. دندان های نیش و دندان مولر به دلیل طول کانال و موقعیت قرار گرفتن آنها در فک ، بیشترین دندان را دارند. دندان ها باید متناسب با پروتزها باشند.

اطراف دندان ها با ریخته گری فلزی است که به آن copping گفته می شود و به سوراخ های پروتز وارد می شود. اتصالات را می توان در بالا نیز اضافه کرد تا پروتز در دهان بهتر بماند. در برخی موارد می توان دندان های طبیعی را در دهان و بدون  فلز حفظ کرد.

 

اوردنچرال ها می توانند روی ایمپلنت هایی غیر از دندان های طبیعی بنشینند. در حقیقت ، ایمپلنت ها به عنوان ریشه های مصنوعی ساخته شده اند که می توانند اجازه دهند پل یا پروتز در فک پایین افراد قرار گیرد. پروتز می تواند مستقیماً روی ایمپلنت ها قرار گیرد یا می تواند با اتصال ایمپلنت ها به یک فلز ، از پروتز پشتیبانی کند.

 

پروتزهای جزئی

پروتزهای متحرک شامل دندان ها و لثه ای است که روی یک قاب فلزی قرار گرفته اند. این قاب دارای گیره یا اتصالات فلزی است که پروتز را در جای خود نگه داشته و پروتزهای جزئی را می توان به راحتی از دهان جدا کرد تا تمیز شود. آنها به جای پروتزهای ثابت جزئی که اکثر مردم آن را پل می نامند ، چسبانده می شوند و بیشتر شبیه دندان های طبیعی هستند. پل ها گرانتر از پروتزهای متحرک جزئی هستند و برای حمایت از آنها به دندانهای مجاور سالم نیاز دارند.

 

هدف از حفظ دندان های سالم باقی مانده:

دندان های طبیعی شما به محافظت از استخوان ها کمک می کنند

دندان های طبیعی باقیمانده شما مقداری از فشار جویدن را تحمل می کنند و باعث کاهش فشار بر روی سایر قسمتهای فک می شوند.

دندان های باقیمانده شما با افزایش دوام پروتز از لیز خوردن در دهان جلوگیری می کند.

فشاری که روی فک خود احساس می کنید بهتر از فشاری است که هنگام از دست دادن دندان های طبیعی خود احساس می کنید.

نگه داشتن بعضی از دندانهای خود در جای خود از نظر روانشناسی پذیرفتن پروتز را آسان می کند.

 

در پروتزهای جزئی دو نوع اتصالات وجود دارد. گیره های فلزی و اتصالات دقیق.

بست های فلزی قطعاتی به شکل C ، I و Y هستند که اجازه می دهند پروتز به دندانهای کناری متصل شود. این دندان ها باید فرم بگیرند تا قلاب و دندان مصنوعی را در جای خود نگه دارند. در پروتزهای ثابت ، یک سوراخ مانند یک سوراخ کلید در یک تاج قرار گرفته روی دندان وجود دارد. یک برجستگی در پروتز شبیه به یک کلید وجود دارد. هنگام استفاده از پروتز ، کلید وارد سوراخ کلید در تاج می شود. این نوع پروتزها از آنجا که قلاب های قابل مشاهده نیست ، بهتر نگه می دارند. اما قرار دادن آن در دهان دشوارتر است زیرا باید کاملاً در سوراخ کلید قرار گیرد.

 

پروتزهای کلاسیک

پروتزهای کلاسیک پس از کشیدن دندان ها و بهبودی لثه ها ساخته می شوند و در جای خود قرار می گیرند.

یک پروتز کلاسیک در عرض چند هفته و تقریباً 5-6 جلسه ساخته می شود و جایگزین می شود. درمان  توسط دندانپزشک انجام می شود. در ویزیت های بعدی ، دندانپزشک اندازه دندان های شما را گرفته و بسته شدن دندان ها را تنظیم می کند. سپس دندانهای مورد استفاده در پروتز انتخاب می شوند. اندازه ، شکل و رنگ دندان ها به فاکتورهای زیادی از جمله رنگ پوست ، نقاط مرجع در دهان و شکل سر شما بستگی دارد.

در حین تمرین دندان ها در جای خود قرار می گیرند و امتحان می شوند. بنابراین می توانید نحوه قرارگیری پروتز در دهان و احساس شما را ببینید و دندانپزشک تنظیمات لازم را برای اطمینان از مناسب بودن آنها انجام می دهد. اگر همه چیز خوب است ، می توانید در ویزیت بعدی پروتز کامل خود را دریافت کنید. دندانپزشک همچنین به شما در مورد غذا خوردن ، صحبت کردن ، بهداشت دهان و دندان و بهداشت اطلاع می دهد. در هفته های بعدی باید چند بار دیگر مراجعه کنید تا مطمئن شوید که پروتزها در جای خود قرار دارند و راحت هستند.

 

دندان مصنوعی اورژانس

اگر دندان مصنوعی کامل دارید و باید دندان های آن کشیده شود ، حداقل 4 هفته قبل از پروتز به روند بهبودی نیاز است. دندانپزشک ممکن است به محض کشیدن دندان استفاده از پروتز موقت را توصیه کند. به شما این امکان را می دهد که هنگام ساخت دندانهای مصنوعی کامل به راحتی غذا بخورید و صحبت کنید. با بهبود دهان ، لثه ها و استخوان ها جمع می شوند و پروتز موقت دوباره تنظیم می شود. در این فرایند ، تناسب پروتز تنظیم می شود.

 

زندگی با پروتزهای مصنوعی

غذا خوردن

اگر دندان مصنوعی شما جدید است ، باید طی چند ماه اول از مصرف سبزیجات خام ، گوشت های الیافی و غذای چسبیده به دهان خودداری کنید. غذای خود را به قطعات کوچک تقسیم کنید و از استفاده از دندانهای جلویی هنگام گاز گرفتن خودداری کنید. به جای آن از دندان های نیش و پشت دندان استفاده کنید. هنگام جویدن غذا مطمئن شوید که در دو طرف دهان خود غذا دارید تا قدرت پروتز را افزایش دهید. به یاد داشته باشید که با پروتز نمی توانید کارایی دندان های طبیعی خود را تأمین کنید.

 

رژیم متعادل برای افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند بسیار مهم است. رژیم غذایی افرادی که از پروتز به صورت گروهی استفاده می کنند ضعیف تر از افرادی است که از دندان های طبیعی خود استفاده می کنند. آنها نمی توانند به اندازه کافی غذاهای قابل جویدن مانند سبزیجات ، میوه ها ، آجیل ها و گوشت ها را دریافت کنند.

گفتار

هنگامی که برای اولین بار پروتزهای خود را گرفتید ، به آرامی و با صدای کم صحبت کنید. می توانید با استفاده از کلماتی که گفتن آنها با صدای بلند در مقابل آینه در خانه دشوار است تمرین کنید.

 

سایر تغییرات

هنگامی که پروتز جدید خود را دریافت می کنید ، ممکن است متوجه شوید که بزاق بیشتری در دهان شما تشکیل می شود. در عین حال ، ممکن است هنگام عطسه ، خمیازه یا سرفه احساس شل شدن دندان های مصنوعی خود را کنید. اینها به معنای متناسب نبودن پروتز است. همزمان ، ممکن است نیاز به استراحت در بافت های نرم پروتز باشد ، بنابراین ممکن است لازم باشد هنگام خواب پروتز خود را بردارید ، شما می توانید پروتز را پس از تمیزکاری خوب در دهان خود نگه دارید.

 

استخوان های دهان و فک شما که از پروتزها پشتیبانی می کنند همچنان تغییر می کنند. به لطف سالها استفاده از پروتز ، به ویژه استخوان های فک پایین جمع می شوند. این کار استفاده از پروتزها را دشوار می کند.

ویزیت های دوره ای دندانپزشک برای افرادی که دندان طبیعی دارند و همچنین افرادی که از پروتز استفاده می کنند بسیار مهم است. هرکسی که از دندان مصنوعی استفاده می کند باید هر شش ماه یکبار برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کند. ویزیت منظم باعث می شود پروتزهای شما به خوبی کار کنند. علاوه بر این ، دندانپزشک دهان شما را بررسی می کند تا از دست دادن استخوان ، سرطان دهان ، عفونت و سایر شرایط را بررسی کند.

 

عوارض احتمالی

اگرچه بسیار نادر است ، اما برخی از افراد ممکن است به نوعی پلاستیک که در دندان مصنوعی استفاده می شود واکنش آلرژیک نشان دهند. در این حالت می توان از انواع دیگر پلاستیک نیز استفاده کرد. به همین ترتیب ، ممکن است در پروتزهای جزئی آلرژی به فلز وجود داشته باشد. از آنجا که اکثر تولیدکنندگان استفاده از این نوع مواد را متوقف می کنند ، آلرژی بسیار نادر است.

بیشتر مشکلات به دلیل عدم مراقبت از دهان و دندان و پیروی نکردن از توصیه های دندانپزشک است. به عنوان مثال ، اگر دندان های مصنوعی خود را به خوبی تمیز نکنید ، بافت ها تحریک می شوند و اگر رژیم متعادلی نداشته باشید ، در دهان خود دچار عفونت های قارچی می شوید.

 

اگر از توصیه های دندانپزشک پیروی کنید ، دندانهای مصنوعی و دهان خود را هر روز تمیز کنید یا در مواقعی که دندان های مصنوعی ناراحت کننده هستند به دندانپزشک مراجعه کنید ، با مشکلات بسیار کمی روبرو خواهید شد. حتی اگر احساس ناراحتی نمی کنید ، باید هر 6 ماه به دندانپزشک مراجعه کنید.

 

مراقبت از پروتز

دندانهای مصنوعی قسمتهای ثابتی در دهان شما نیستند و باید حداقل یک یا دو بار در روز آنها را خارج کنید. بیشتر افراد پروتزهای خود را هنگام خواب برمی دارند. پروتزها را در آب یا محلول های ویژه می گذارند. اما در این حالت باید هر روز آب یا محلول تعویض شود و ظرف تمیز شود.

 

دندان مصنوعی شما باید دو بار در روز با برس مخصوص پروتز تمیز شود. شما همچنین باید دهان خود را تمیز کنید ، که به گردش خون لثه نیز کمک می کند.

 

برخی از افراد از چسب پروتز استفاده می کنند. از چسب ها برای جلوگیری از لیز خوردن یا جدا شدن پروتز استفاده می شود ، خصوصاً در افرادی که استخوان فک آنها کاهش یافته است. با این حال ، نباید از آنها برای پروتزهایی که به درستی متناسب نیستند ، استفاده شود. استفاده طولانی مدت ممکن است باعث ایجاد قارچ دهانی و اختلالات مشابه شود. اگر دندان مصنوعی شما بلغزد و ناراحت کننده است ، با دندانپزشک خود تماس بگیرید تا ببینید آیا به تنظیم نیاز دارد یا خیر. از آنجا که بیشترین اصلاحات در دندانپزشک انجام می شود ، لازم نیست روزها را بدون پروتز سپری کنید. هرگز سعی نکنید پروتزهای خود را تنظیم کنید زیرا می توانید به بافتهای دهان آسیب برسانید.

 

کالیبراسیون پروتز و تغذیه پروتز

اصلاحات دوره ای لازم است زیرا بافت ها و استخوان های حمایت کننده از پروتز با گذشت زمان تغییر می کنند. این تنظیماتی است که با تنظیم جای دهان ، پروتز تغذیه را ایمن تر می کند. تغذیه شامل اصلاح سطح پروتز از طریق پردازش پایه و دندانهای مصنوعی مورد استفاده در جای خود باقی می ماند.

 

باز سازی پروتز بازسازی مجدد شامل ناحیه سطح پروتز است که با بافت لثه تماس می گیرد. پس از کشیدن دندان ها ، استخوان نگهدارنده دندان ها جمع می شود و با ادامه این کاهش ، مشاهده می شود که پروتز به درستی متناسب نیست. در غیر این صورت ، اگر پروتز در شرایط خوبی باشد ، دندانپزشک ممکن است باز سازی پروتز را توصیه کند.

 

- باز سازی پروتز در مطب بین 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. در طی این فرایند دندانپزشک پروتز را کاملاً تمیز کرده و 2-3 میلی متر از سطح لمس را جدا می کند.

- در بعضی موارد از مواد چسبنده برای چسباندن مواد به پروتز استفاده می شود.

- باز سازی پروتز (رزین اکریلیک) مخلوط شده و روی پروتز قرار می گیرد.

- در حالی که رزین هنوز نرم است ، پروتز در دهان قرار می گیرد.

- در حالی که پروتز در دهان شما است ، یک قالب از بافت لثه شما خارج شده است.

- مواد باز سازی پروتز باعث می شود لثه شما راحت شود و سازگاری آن با دهان راحت تر می شود.

- دندانپزشک سطح جدید را بررسی می کند و پروتز را جلا می دهد.

 

تنظیم  مجدد پروتز

اگر سطح داخلی پروتز شما که روی کام نشسته است نیاز به مداخله بیشتری داشته باشد ، دندانپزشک قالب لثه شما را از پروتز خارج می کند. پروتز به آزمایشگاه ارسال می شود و پایه ای برای پایه جدید ایجاد می کند و می توانید به مدت یک روز از پروتزهای خود جدا شوید. در طی این فرآیند ، دندان ها بر اساس جدید در موقعیت اصلی خود باقی می مانند. پروتزهای بازسازی شده نیاز به تنظیم مجدد دارند.

 

 

 

چسب های دندان مصنوعی:

اگر به اندازه کافی تلویزیون تماشا می کنید ، می توانید متقاعد شوید که همه افرادی که از پروتز استفاده می کنند باید از چسب استفاده کنند.

اگر با دندانپزشکان صحبت کنید ، مطمئن خواهید شد که هیچ کس نباید از آن استفاده کند.

چسب های دندان مصنوعی می توانند استفاده از دندان مصنوعی را برای بیماران آسان کنند. حتی اگر پروتز به خوبی جا بیفتد ، به خصوص کاربران پروتز جدید می ترسند که پروتز از جای خود بلغزد. استفاده از چسب پروتز برخی از این نگرانی ها را برطرف می کند و اعتماد به نفس انسان را افزایش می دهد.

با این حال ، نباید از چسب ها به عنوان راه حلی برای پروتزهایی که متناسب نیستند و نیاز به بازسازی دارند ، دیده شود.

 

چگونه می توان فهمید که به چسب یا تنظیم نیاز دارید؟

افرادی که استفاده از پروتزهای دندانی را شروع می کنند باید در مورد چسب ها با دندانپزشک خود صحبت کنند. اگر از قبل پروتز دارید ، باید هر شش ماه یکبار چکاپ کنید. وقتی در پروتز خود احساس ناراحتی می کنید ، باید بدون اتلاف وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. هنگامی که فکر می کنید به چسب نیاز دارید ، ممکن است تنظیماتی مانند خوراک مورد نیاز شما واقع شود.

 

اگر از دندان مصنوعی بدون استفاده از چسب استفاده می کنید ، به این معنی نیست که تفاوت را متوجه خواهید شد یا از آن بهره مند نخواهید شد. استفاده از چسب دندان مصنوعی گاهی اوقات می تواند راحتی بیشتر و احساس امنیت را ایجاد کند و در این صورت ، افراد نباید از استفاده از چسب دریغ کنند.

تغییر در بسته شدن چسب های پودری نسبت به چسبهای بتونی سبک تر است. پاک کردن گرد و غبار از دندانهای مصنوعی راحت تر از خمیر است.

 

برای استفاده از چسب پودر

1. دندان مصنوعی را بشویید و بشویید.

2. مقداری پودر روی پروتز مصنوعی بریزید.

3. پروتز را در دهان خود قرار دهید.

دوام چسب به عوامل مختلفی بستگی دارد. ماندگاری چسب ها به طور کلی در دندان های مصنوعی فوقانی بیشتر است. غذا و مایعات به احتمال زیاد باعث شل شدن دندان های مصنوعی تحتانی می شوند ، بنابراین استفاده از چسب خمیر روی دندان های پایین منطقی تر است.

وقتی دندان مصنوعی را برداشتید ، آن را کاملا تمیز کرده و در آب قرار دهید. مسواک های مخصوصی وجود دارد که به تمیز ماندن دندان مصنوعی کمک می کند. موهای آن بسیار نرم است و برای تمیز کردن دو طرف پروتز ساخته شده است.

حرف آخر: چه از چسب استفاده کنید و چه نکنید ، مراقب بهداشت دهان و دندان خود باشید و مرتباً به دندانپزشک مراجعه کنید.

 

زخم های دهان جوش دندان مصنوعی

زخم های دهانی ناشی از دندان مصنوعی بیماری است که شامل پوشیدن پروتز است و به طور کلی در افراد مسن دیده می شود. معمولاً به نام استوماتیت دندان مصنوعی و کاندیدیازیس آتروپیک مزمن شناخته می شود.

 

زخم های دهانی ناشی از پروتز به یکی از سه عامل بستگی دارد.

 

پروتزهایی که شب برداشته نمی شوند و به درستی جا نمی شوند

بهداشت ضعیف دهان و دندان

استوماتیت ناشی از پروتز می تواند به اشکال مختلفی مانند التهاب موضعی زیر پروتز یا التهاب بزرگتر و دردناک تر ظاهر شود. لکه های قرمز نیز که به آن هیپرپلازی پاپیلاری گفته می شود ، به صورت توده هایی ظاهر می شوند. استوماتیت ناشی از پروتز بیشتر در دندانهای مصنوعی فوقانی دیده می شود زیرا نواحی بیشتری در قسمت فوقانی وجود دارد که با پروتز تماس پیدا می کنند. تشکیل بیشتر مخمر در پروتزهای غیر مجهز مشاهده می شود و به راحتی با کمک بزاق نمی توان آنها را تمیز کرد. گروه خاصی از افراد بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند. افرادی که به دلیل دارو یا بیماری به دلیل ضعف در سیستم ایمنی بدن مبتلا هستند ، بیشتر دچار این بیماری می شوند. مشاهده شده است که استوماتیت پروتز در بیماران دیابتی نوع 2 نیز شدید دیده می شود.

 

علائم

افراد مبتلا به استوماتیت پروتز ممکن است گاهی احساس درد یا تورم کنند ، اگرچه هیچ علامتی وجود ندارد. در هایپرپلازی پاپیلاری ، برجستگی های کوچک قرمز رنگ در کام فوقانی مشاهده می شود. پروتزها ممکن است متناسب نباشند یا هنگام برداشتن و نصب آنها دردناک باشند. کاندیدیازیس که به صورت لکه های سفید در دهان ظاهر می شود نیز قابل مشاهده است.

 

تشخیص

در طول ویزیت های منظم ، دندانپزشک بررسی می کند که دندان های مصنوعی شما در جای خود قرار دارند و تمیز هستند. در همان زمان ، به بافتهای تحت تأثیر پروتز نگاه می کند و به دنبال قرمزی و التهاب است. این سوال را می کند که آیا شما درد دارید ، چگونه دهان خود را تمیز می کنید ، آیا پروتزها راحت هستند.

 

اگر بافت زیر پروتزها دارای تورم مانند قرمزی یا لکه باشد و پروتز به درستی جا نیفتد ، دندانپزشک ممکن است به داشتن استوماتیت پروتز شک کند. آنها همچنین می توانند آزمایشی انجام دهند تا ببینند آیا شما در دهان خود استوماتیت پروتز دارید یا خیر. ناحیه مشکوک را با یک تکه پنبه پاک کنید و این پنبه را در محلول مخصوص قرار دهید و برای بررسی به آزمایشگاه بفرستید. معمولاً در بازدید بعدی خود نتیجه خواهید گرفت.

 

مدت زمان تخمینی

از آنجا که استوماتیت ناشی از دندان مصنوعی گاهی علائمی ندارد ، می تواند سال ها بدون درمان ادامه یابد. مراجعه منظم به دندانپزشک برای تشخیص و درمان به موقع ضروری است.

 

اقدامات احتیاطی باید انجام شود

حتی اگر دندان های طبیعی شما در جای خود نباشد ، دهان و پروتز شما نیاز به تمیزکاری منظم دارند. پروتزهای پاک نشده باعث تجمع پلاک ها و سلول های بزرگ می شود که دهان و لثه های شما را تحریک می کند. پروتزها باید هر شب برداشته شوند تا فشار دهان برداشته شود و دهان از بزاق پاک شود.

 

برای جلوگیری از استوماتیت پروتز و سایر بیماریهای مرتبط با پروتز:

 

به طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنید (حداقل دو بار در سال. دندانپزشک ممکن است برای سلامتی دهان و دندان شما بیشتر تماس بگیرد.)

مطمئن شوید که دندان های مصنوعی شما به خوبی توسط دندانپزشک متناسب باشد. پروتزهای قدیمی ممکن است مناسب نباشند. با کشیدن دندان ها استخوان های شما جمع می شوند.

اگر پروتز شما آسیب دیده یا مناسب نیست ، با دندانپزشک خود مشورت کنید. خودتان سعی نکنید آن را برطرف کنید.

دندان های مصنوعی خود را بعد از غذا بشویید.

هر شب ، دندان مصنوعی خود را با کرم یا خمیر دندان مصنوعی تمیز کرده و در آب قرار دهید.

هفته ای یک بار پروتز خود را در محلول های جوشان یا پاک کننده خیس کنید.

با مسواک زدن مرتب دندان ها و لثه های باقی مانده خود را تمیز نگه دارید.

اگر الکل می نوشید یا سیگار می کشید ، بیشتر اوقات به دندانپزشک مراجعه کنید.

درمان

دندانپزشک شما باید به شما نشان دهد که چگونه پروتز خود را مرتب تمیز کنید و بافت ها را ماساژ دهید. برای درمان عفونت در دهان ممکن است به درمان ضد قارچ یا ضد میکروبی نیاز داشته باشید. همچنین دندانپزشک ممکن است به شما توصیه کند که دندان مصنوعی خود را با محلول ضد قارچ یا ضد میکروبی تمیز کنید. در حین درمان استوماتیت ناشی از پروتز ، باید تا حد ممکن از پروتز خود استفاده نکنید. اگر پروتز شما به درستی متناسب نیست ، باید آن را تنظیم یا ترمیم کنید.

 

چه موقع باید با یک متخصص مشورت کرد؟

اگر پروتز شما ترک ، شکسته یا شکسته باشد ، باید به دندانپزشک مراجعه کنید. استفاده از آن را بدون تعمیر ادامه ندهید. اگر برداشتن و پوشیدن آن مشکل است ، درد می کشد یا به درستی متناسب نیست باید با دندانپزشک مشورت کنید.

آردینی اوخو

قرار دادن پروتز ایمپلنت

درمان ایمپلنت دندان یکی از روش های درمانی دائمی و قابل اعتماد است. با این حال ، این امر نیاز به تحقیق در افراد را ایجاد می کند. دلیل این امر این است که درمان کاشت باعث اضطراب در فرد می شود. حتی اگر درمان دشوار باشد ، این واقعیت که یکی از بهترین نوع درمان است ، تغییری نمی کند. درمان ایمپلنت امکان ایجاد دندان هایی را فراهم می کند که می توانند نسبت به سایر روش های درمانی برای مدت طولانی با خیال راحت استفاده شوند. یکی از جالب ترین موضوعات در مورد درمان ایمپلنت ، پروتز دندان است. یکی از سوالات مهم این است که پروتز قرار داده شده بر روی پیچ ایمپلنت چه مقدار به دندان طبیعی شباهت دارد و چگونه روی ایمپلنت قرار می گیرد.

پروتز ایمپلنت نقطه ای است که درمان ایمپلنت به پایان می رسد. دندان مصنوعی در قسمت فوقانی ایمپلنت قرار می گیرد که با استخوان فک هماهنگ است و درمان به پایان می رسد. در چنین مواردی ، نحوه کاشت ایمپلنت بستگی به موسسه بهداشتی دارد که در آن درمان انجام شده دارد. یک موسسه مهم بهداشتی است که در آن از موفق ترین و طبیعی ترین پروتزها برای درمان ایمپلنت استفاده می شود. بسیاری از درمان های کاشت موفقیت آمیز است و رضایت مشتری به بهترین شکل فراهم می شود.

 

آیا هر پروتز ایمپلنت یکسان است؟

هر پروتز ایمپلنت دندان یکسان نیست. در این مرحله ، دندانپزشکی که درمان را انجام می دهد باید تعیین کند که کدام پروتز برای بیمار مناسب تر است. پروتزهای ایمپلنت توسط بیمار به دو دسته قابل جابجایی یا غیر قابل جدا شدن تقسیم می شوند. در این مرحله ، توصیه های دندانپزشک به اندازه خواسته های بیمار مهم است. در چنین شرایطی اعتماد به پزشک بسیار مهم است. در صورت پیشرفت موفقیت آمیز درمان ، مشکلی پیش نخواهد آمد. بسیار بعید است که ایمپلنت موفقیت آمیز نباشد.

انتخاب پروتز توسط بیماران

اینکه آیا فرد می تواند پروتز خود را انتخاب کند یا خیر ، یکی از جالب ترین سوالات است. با این وجود ، امکان انتخاب پروتز خود برای بیماران وجود ندارد. انتخاب باید توسط یک متخصص انجام شود. پروتز ایمپلنت مناسب برای شرایط بیمار فقط توسط دندانپزشکی انجام می شود که درمان را انجام می دهد.

 

آردینی اوخو