عادت مکیدن انگشت کودکان

عادت مکیدن کودکان چیست؟

این زمانی است که کودک انگشت (معمولاً انگشت شست) یا پستانک را در طول روز و یا شب می مکد.

 

این عادت ها چقدر رایج است؟

عادت های مکیدن انگشت و پستانک از جمله عادت های معمول در دوران کودکی است. به طور کلی ، این وضعیت در نوزادان 3 ماهه شروع می شود و تا 2 سالگی طبیعی تلقی می شود. کودکان از این عادت لذت می برند. از هر 8 کودک یک نفر عادت طولانی مکیدن انگشت دارد. این وضعیت در دختران بیشتر از پسران دیده می شود. عادت مکیدن پستانک معمولاً قبل از 6 سالگی قطع می شود. اگر این عادت ها بعد از 7 سالگی ادامه پیدا کند ، ممکن است اختلالات دائمی دندان ایجاد شود.

 

 چرا فرزند من چنین عادتی دارد؟

این عادت دو دلیل دارد؛

چنین عاداتی احساس راحتی و امنیت را در کودک ایجاد می کند.

این یک رفتار آموخته شده است.

نوزادان تمایل طبیعی به مکیدن از دوره تغذیه با بطری یا شیردهی دارند. چنین عادت هایی باعث تحریک این انگیزه می شود و به مرور زمان ترک عادت دشوار می شود.

 

آیا عادت مکیدن انگشت شست همیشه باعث ایجاد مشکلات فک و دندان می شود؟

 

اختلالات دندان و فک وابسته عواملی مانند:

1. چند بار انگشت مکیده می شود

2. انگشت چقدر سخت مکیده شده است

3. تا چند سالگی این عادت ادامه دارد

اختلالات دندان و فک بستگی به چنین دلایلی دارد.

اگر کودک بیش از 6 ساعت در روز انگشت خود را می‌مکد ، اختلالات دندانی اجتناب ناپذیر است.

 

عادت مکیدن چگونه بر دندان ها تأثیر می گذارد؟

از آنجا که عادت مکیدن انگشت از رشد دندانهای جلو جلوگیری می کند ، باعث ایجاد شکافهای عمودی بین دندانهای جلو می شود. این وضعیت در گاز گرفتن غذاها مشکل ایجاد می کند.

دندان های جلویی فوقانی در حال بیرون زدن به جلو هستند.

تنگی در فک بالا رخ می دهد که باعث بسته شدن نادرست دندانهای خلفی می شود.

 

برای جلوگیری از این عادت فرزندم چه کاری می توانم انجام دهم؟

 

ترک عادتی که کودک از آن استفاده می کند کار آسانی نیست. با این حال ، تلاش در جهت جلوگیری از ایجاد عادت در طول روز  ، شروع مناسبی خواهد بود.

اول از همه ، کودک باید مایل به ترک این عادت باشد.

می توانید کودک را ترغیب و ترغیب به ترک این عادت کنید. می توانید با تهیه نمودارهای روزانه و پاداش دادن به آنها در صورت عادت های تکراری کمتر ، به او انگیزه دهید.

شما باید در مورد نخوردن انگشتان با او صحبت کنید و وقتی می بینید تلاش می کند او را با تبریک ستایش کنید.

قطعاً باید از فشار ، تمسخر ، تنبیه و خجالت پرهیز کنید !!!

به عنوان یک یادآوری یا به عنوان یک مانع فیزیکی ، می توانید انگشت را با گچ یا باند بپیچید. می توانید هنگام خوابیدن انگشت را روی دست خود قرار دهید. یا می توانید یک لاک ناخن بزنید که وقتی می خواهد انگشتان خود را بمکد طعم تلخی می بخشد.

 

دندانپزشک یا ارتودنتیست چه کاری می تواند انجام دهد؟

متخصص ارتودنسی می تواند در مورد ترک مکیدن انگشت مشاوره و روشهایی ارائه دهد. در صورت لزوم می توان از آپریون عادت شکن استفاده کرد.

 

با ترک این عادت چه اتفاقی می افتد؟

اگر تا 7 سالگی بتوان از عادت مکیدن انگشت جلوگیری کرد ، ساختار وخیم دندان و فک می تواند با رشد و نمو طبیعی بهبود یابد. اگر این عادت بعد از 7 سالگی ادامه یابد ، ساختار وخیم دندان و فک می تواند یک ویژگی دائمی را نشان دهد و شانس بهبود خود به خودی را از دست بدهد. برای رفع مشکل ، دندانها و فکها با استفاده از دستگاههای عملکردی داخل دهانی یا خارجی و براکت در موقعیت مورد نظر قرار می گیرد. اگرچه شروع درمان ارتودنسی بدون ترک کامل عادت امکان پذیر نیست ، اما عادت نامناسب مداوم باعث خراب شدن مجدد دندانها پس از درمان ارتودنسی می شود.

 

آیا پستانک نیز بر عادت مکیدن انگشت تأثیر دارد؟

استفاده از پستانک می تواند باعث حرکت دندان های شیری شود. با این حال ، تا سن 7 سالگی که دندان های دائمی در دهان ظاهر می شوند ، عادت استفاده از پستانک مشکلات کوچکتری را در مقایسه با مکیدن انگشت ایجاد می کند. عادت استفاده از پستانک در جامعه نسبت به مکیدن انگشت کمتر دیده می شود و بسیار راحت تر قابل درمان است. استفاده مداوم از پستانک پس از 7 سالگی باعث مشکلات ارتودنسی می شود.

 

آردینی اوخو

مشکل فشار دادن دندان چیست؟

آیا می دانید ما در  صورت خود  60 عضله داریم؟ اما آیا می دانید که برای خندیدن باید 17 عضله و برای اخم بیش از 40 عضله را حرکت دهیم؟

بدن ما بسیاری از ماهیچه های ما را اجرا می کند بدون اینکه حتی با حرکات ساده متوجه آن شود. دندان قروچه بیشتر حرکت فک بصورت ناخودآگاه است که در هنگام خواب انجام می دهیم. در طی این حرکات ، خستگی و تنش بیش از حد در عضلات فک ما ایجاد می شود. دندان قروچه افراد گاهی از بیرون شنیده می شود. اغلب بیماران از دندان های خود در حال فشردن اطلاع ندارند.

اگر صبح خسته از خواب بیدار شوید ، اگر در ناحیه سر و گردن خود احساس درد کنید ، ممکن است دندان های خود را جمع کنید. دندان قروچه فقط در بزرگسالان دیده نمی شود. کودکان ، مانند بزرگسالان ، اغلب هنگام خواب دندان های خود را می سایند. معمول ترین دوره هایی که کودکان برای انجام این کار انجام می دهند زمانی است که دندان های شیری و دندان های دائمی آنها بیرون می آید. وقتی این دو دوره کاملاً سپری می شود ، آنها تمایل دارند که عادت های دندان قروچه خود را کنار بگذارند. والدین لازم نیست نگران این موضوع باشند.

 

دندان قروچه چه ضررهایی دارد؟

در نتیجه دندان قروچه ، تنش و درد در دندان ها ، مفاصل و بافت ها ایجاد می شود. جمع شدن دندان ها باعث فرسایش دندان و ترک دندان می شود. این باعث حساسیت به سرما و گرم می شود. دندان قروچه باعث درد در ناحیه سر ، گردن ، گوش و ناحیه شقیقه می شود. در دراز مدت ، ممکن است پوکی استخوان و التهاب لثه دیده شود. همانطور که ورزشکاران هنگام تمرین عضلات خود را رشد می دهند. عضلات صورت نیز در حالت دندان قروچه ایجاد می شوند و ممکن است در طولانی مدت باعث ایجاد چانه مربعی شوند. در صورت غفلت از فشار ، مفصل فک تحت تأثیر قرار می گیرد. مشکلاتی از جمله محدودیت در باز کردن فک ، قفل شدن ، شل شدن دندان ها یا شکستگی دندان ها ممکن است وجود داشته باشد. ممکن است صداها از مفصل شما بیرون بیایند.

 

دندان قروچه یا ساییدن دندان چگونه درمان می شود؟

 

هدف از درمان دندان قروچه جلوگیری از آسیب دائمی دندان ها و مفصل فک و از بین بردن درد است. به منظور جلوگیری از تماس دندانها با یکدیگر در هنگام خواب ، از یک محافظ شبانه بین دندانهای فک پایین و بالا استفاده می شود. با توجه به تصویری که توسط بیمار به نمایش گذاشته شده است ، ممکن است علاوه بر محافظ شب ، برخی از درمان های اضافی نیز لازم باشد. این موارد شامل استرس درمانی ، اقدامات برای اطمینان از خواب راحت ، استفاده از داروهای شل کننده عضلات و کاربردهای بوتاکس است. علاوه بر اینها ، استفاده از محافظ در زندگی روزمره به صورت دو طرفه ، نیروی متعادلی را به عضلات صورت وارد می کند. حفره های دندانی که از جویدن بیمار در هر دو طرف جلوگیری می کند باید تکمیل شود ، پر کردن و روکش های دندان به اشتباه ساخته شده باید جایگزین شود.

آردینی اوخو

هیپنوتیزم در دندانپزشکی

ترس از دندانپزشک در کشور ما بسیار رایج است. به همین دلیل مراجعه به دندانپزشک وضعیتی است که دائماً به تعویق می افتد و از آن اجتناب می شود. پس از یک شب بی خوابی به دلیل درد دندان یا غیر قابل تحمل شدن درد ، آخرین راه چاره مراجعه به دندانپزشک است در حالی که دیگر راهی برای فرار باقی نمانده است .با استفاده از روش هیپنوتیزم می توان این موارد را تغییر داد و توسط  دندانپزشک تحت درمان قرار گرفت.

 

کلمه هیپنوتیزم در یونان باستان به معنای خواب است و شکل ظاهری فرد هیپنوتیزم شباهت زیادی به خواب دارد اما هیپنوتیزم بیشتر از حالت خواب حالت بیداری است و در یک فرد هیپنوتیزم الکترو ردی از بیداری ایجاد می کند. در هیپنوتیزم ، مغز از نظر فعالیت قشر در یک حالت بین خواب عمیق و بیداری قرار دارد. در نتیجه ، می توان هیپنوتیزم را به عنوان حالتی تعریف کرد که با اعتقاد و اعتماد شروع شود ، جایی که عملکردهای مغز در اثر کار ایجاد می شود ، کنترل فردی باز است ، ما بین خواب و بیداری هستیم و هوشیاری ما باز است.

 

انواع هیپنوتیزم

 

هیپنوتیزم هترو

 

هیپنوتیزم خودکار

 

خود هیپنوتیزم

 

هیپنوتیزم نارکو

 

هیپنوتیزم هترو

 

1- هیپنوتیزم فردی: هیپنوتیزم کننده ها فقط یک نفر را هیپنوتیزم می کنند.

 

2- هیپنوتیزم گروهی: عبارت از هیپنوتیزم بیش از یک نفر توسط هیپنوتیزم کننده در شرایط مناسب است.

 

3- هیپنوتیزم جمعی: برخلاف هیپنوتیزم گروهی ، نوعی هیپنوتیزم است که در افراد بیشتری اعمال می شود.

 

خود هیپنوتیزم

 

هنگامی که فرد حالت هیپنوتیزم ایجاد می کند ، حالت خود هیپنوتیزم است. (یوگا ، مدیتیشن)

 

هیپنوتیزم نارکو

 

این ایجاد هیپنوتیزم با داروهای بیهوشی است که آرام بخشی و آرامش را ایجاد می کند. در موارد مقاوم به هیپنوتیزم استفاده می شود. به خصوص در مواردی که رفلکس تهوع دارد.

 

موارد خاص هیپنوتیزم

 

1-هیپنوتیزم جاده

 

تکرار موزون چنین محرک های یکنواخت (نور ، صدا ، تصویر) در بدن خسته ، فرد را هیپنوتیزم می کند. (خطوط شکسته در جاده)

 

2-هیپنوتیزم تلویزیونی

 

به چیزهای خاصی داده می شود. این حالت عدم درک سایر محرک ها است.

 

3- هیپنوتیزم انتخابی

 

جالب است که او با کوچکترین صدایی از خواب بیدار شده است. در حالی که مادر فقط ناحیه مربوط به فرزندش را بیدار کرد ، به خواب عمیقی فرو رفت.

 

هیپنوتیزم در دندانپزشکی

 

برای از بین بردن ترس از دندانپزشک و راحت کردن درمان (ایجاد آرامش) با ایجاد این تصور که عملیات طولانی و خسته کننده در مدت زمان کوتاهی به پایان می رسد ، از خستگی جلوگیری می کند

در تأمین بیهوشی و بی دردی

در فراموش کردن مطالعات ناخوشایند

در پیشگیری از حالت تهوع و عقب گردن

در کنترل جریان بزاق و خونریزی

در کنترل آلرژی

ما از آن برای جلوگیری از دندان قروچه (دندان قروچه) استفاده می کنیم.

 

سوالات زیادی در مورد هیپنوتیزم و بسیاری از باورهای غلط به دلیل عدم پاسخ دقیق به این سوالات وجود دارد. این سوالات عبارتند از:

 

- آیا در خارج شدن از هیپنوتیزم فراموشی  وجود دارد؟

 

نه هیپنوتیزم خوابی نیست که ما آن را بشناسیم. هوشیاری در هیپنوتیزم کاملاً واضح است. فرد همه چیز را می داند ، می شنود ، قضاوت می کند ، و حتی در هیپنوتیزم عمیق می تواند چشمان خود را باز کند و ببیند. با این حال ، برخی از افراد ممکن است قادر به یادآوری آنها پس از از بین رفتن اثر نباشند.

این نقش بزرگی در قرار دادن افراد با انواع محرکهای یکنواخت در هیپنوتیزم دارد. نکته اساسی در ورود به هیپنوتیزم این است که هوشیاری در یک نقطه خاص تمرکز کند.

 

- آیا هیپنوتیزم عوارض جانبی دارد؟

 

هیچ عارضه جانبی در هیپنوتیزم مشاهده نشد. اما ، با توجه به اینکه هیپنوتیزم با ناخودآگاه فرد ارتباط دارد ، هیپنوتیزم فقط شامل آموزش است. باید توسط پزشکان واجد شرایط و روانشناسان متخصص تجویز شود.

 

- آیا هیپنوتیزم اعتیاد آور است؟

 

هیپنوتیزم به هیچ وجه اعتیاد آور نیست. با این حال ، ترک هیپنوتیزم و عدم استفاده طولانی مدت از آن ممکن است از تبدیل مزایای آن به رفتارهای دائمی جلوگیری کند.

 

- آیا من بی اختیار پیشنهادی می گیرم؟ آیا کارهایی که نمی خواهم با من انجام شود؟

 

در هنگام هیپنوتیزم ، فرد پیشنهادهای داده شده را درک و تفسیر می کند. موارد مناسب را تصویب می کند و رفتار نامناسب نشان نمی دهد. از آنجا که فرد خواب نیست ، کنترل ذهنی وی کاملاً مشخص است. به همین دلیل ، نمی توانید فردی را وادار به انجام وضعیتی کنید که خود آن را نمی خواهد و نمی پذیرد.

 

- آیا هر کسی می تواند هیپنوتیزم شود؟

هرکسی که از نظر ذهنی توانایی تمرکز داشته باشد ، می تواند به هیپنوتیزم تبدیل شود. با این حال ، فرد باید بخواهد هیپنوتیزم شود و باید به شخصی که هیپنوتیزم را انجام می دهد اعتماد کند. امکان ندارد که شخص ناخواسته یا بدون اطلاع وی هیپنوتیزم شود.

آردینی اوخو

قرار دادن پروتز ایمپلنت

درمان ایمپلنت دندان یکی از روش های درمانی دائمی و قابل اعتماد است. با این حال ، این امر نیاز به تحقیق در افراد را ایجاد می کند. دلیل این امر این است که درمان کاشت باعث اضطراب در فرد می شود. حتی اگر درمان دشوار باشد ، این واقعیت که یکی از بهترین نوع درمان است ، تغییری نمی کند. درمان ایمپلنت امکان ایجاد دندان هایی را فراهم می کند که می توانند نسبت به سایر روش های درمانی برای مدت طولانی با خیال راحت استفاده شوند. یکی از جالب ترین موضوعات در مورد درمان ایمپلنت ، پروتز دندان است. یکی از سوالات مهم این است که پروتز قرار داده شده بر روی پیچ ایمپلنت چه مقدار به دندان طبیعی شباهت دارد و چگونه روی ایمپلنت قرار می گیرد.

پروتز ایمپلنت نقطه ای است که درمان ایمپلنت به پایان می رسد. دندان مصنوعی در قسمت فوقانی ایمپلنت قرار می گیرد که با استخوان فک هماهنگ است و درمان به پایان می رسد. در چنین مواردی ، نحوه کاشت ایمپلنت بستگی به موسسه بهداشتی دارد که در آن درمان انجام شده دارد. یک موسسه مهم بهداشتی است که در آن از موفق ترین و طبیعی ترین پروتزها برای درمان ایمپلنت استفاده می شود. بسیاری از درمان های کاشت موفقیت آمیز است و رضایت مشتری به بهترین شکل فراهم می شود.

 

آیا هر پروتز ایمپلنت یکسان است؟

هر پروتز ایمپلنت دندان یکسان نیست. در این مرحله ، دندانپزشکی که درمان را انجام می دهد باید تعیین کند که کدام پروتز برای بیمار مناسب تر است. پروتزهای ایمپلنت توسط بیمار به دو دسته قابل جابجایی یا غیر قابل جدا شدن تقسیم می شوند. در این مرحله ، توصیه های دندانپزشک به اندازه خواسته های بیمار مهم است. در چنین شرایطی اعتماد به پزشک بسیار مهم است. در صورت پیشرفت موفقیت آمیز درمان ، مشکلی پیش نخواهد آمد. بسیار بعید است که ایمپلنت موفقیت آمیز نباشد.

انتخاب پروتز توسط بیماران

اینکه آیا فرد می تواند پروتز خود را انتخاب کند یا خیر ، یکی از جالب ترین سوالات است. با این وجود ، امکان انتخاب پروتز خود برای بیماران وجود ندارد. انتخاب باید توسط یک متخصص انجام شود. پروتز ایمپلنت مناسب برای شرایط بیمار فقط توسط دندانپزشکی انجام می شود که درمان را انجام می دهد.

 

آردینی اوخو

ترمیم دندان

بیماری های دندانی که بر سلامت دهان و دندان تأثیر می گذارند باعث ایجاد مشکلاتی در شرایط خوردن و آشامیدن می شوند. پزشکان درمان های مختلفی را برای بازگرداندن سلامت دندان انجام می دهند.

 

در این میان ، یک روش پر کردن دندان برای پوشاندن دندانهای خراب ، شکسته و ترک خورده و ایجاد زیبایی ظاهری ارائه می شود. پر کننده هایی که با توجه به ساختار دندان استفاده می شوند. به آن درمان پر کردن دندان گفته می شود.

 

همچنین به عنوان روند تمیز کردن حفره از پوسیدگی دندان ، شکستگی خارجی و ترک دندان و پر کردن آن از نظر زیبایی در مواد پر کردن دندان تعریف شده است. روند درمان شامل یک دوره کوتاه مدت است. این فرآیند پس از تمیز شدن لایه دندان و انتخاب ماده پر کننده اعمال می شود.

 

دلایل ترجیح ترمیم دندان

روشی است که روی لایه خارجی دندان اعمال می شود. دلایل انتخاب درمان پر کردن دندان برای ارائه زیبایی و سلامت دندان در مدت زمان کوتاه به بیماران می‌باشد. این روش ترجیح داده می شود زیرا نویدبخش استفاده طولانی مدت از دندان است.

 

با خدمات پزشک ، لایه و ساختار دندان در درجه اول مشاهده می شود. مواد پرکننده ای که با نطر دندانپزشک تعیین می شود در وهله اول تهیه می شود و روی دندانی که عملکرد آن مختل شده اعمال می شود.

 

بیمار باید به مصرف غذاهای گرم ، سرد و جامد برای چند روز پس از درمان پر کردن دندان توجه کند. با قرار دادن یا اتصال پرکننده به دندان ، بیمار به سلامت دندان باز خواهد گشت.

 

انواع ترمیم دندان

روش پرکردن درمانی است که توسط پزشکان و بیماران ترجیح داده می شود. مواد اصلی پر کننده از نظر تنوع متفاوت است. انواع پر کردن در خدمات دندانپزشکی انواع روش پرکردن وجود دارد که شامل پر کننده های سرامیکی ، کامپوزیتی ، چینی ، طلا ، آمالگام (نقره) و مشابه است.

 

قیمت پر کردن دندان در این روش های درمانی بسیار متفاوت است. از آنجا که دندانپزشک برای روش پر کردن مناسب معمولاً از کامپوزیت استفاده می کند.

هر یک از انواع کاربردهای پر کننده با ساختار دندانی با دوام ارائه می شود. درمان های پر کننده برای بیماری دندانی بیمار توسط پزشکان متخصص انجام می شود.

 

ترمیم دندان چگونه انجام می شود؟

پر کردن یکی از کوتاه ترین خدمات کاربردی در درمان های دندانپزشکی است. روند استفاده از پر کردن برای دندانپزشک و بیمار در پوسیدگی ، شکستگی و ترک متفاوت است.

 

درمان با تمیز کردن اعصاب دندان های قدامی و خلفی و باز شدن قسمت پر شدن آغاز می شود. روش پر کردن با توجه به روش درمانی استفاده شده توسط پزشک متفاوت است. بسته به نوع پر کردن ، روشهایی وجود دارد که می توان بلافاصله در آزمایشگاه و با مواد پزشکی استفاده کرد.

 

تمیز کردن ناحیه آسیب دیده دندان خراب و کاربرد پر کردن در 2 یا 3 مرحله انجام می شود و به پایان می رسد. روز بعد از کنترل ، هیچ غذایی مصرف نمی شود و فرآیند پر کردن اعمال می شود.

 

پر کردن دندان با تمیز کردن اعصاب پوسیدگی دندان ، پر کردن شکستگی و ایجاد ترک مناسب برای پر کردن اولین مراحل است. پزشکان با استفاده از مناسب ترین مواد پزشکی برای استفاده در درمان، نوع پر کننده تصمیم گیری می کنند.

آردینی اوخو

بهداشت دندان و انواع پر کننده های دندان

دندانپزشک شما قسمت پوسیده دندان را برداشته و برای درمان پوسیدگی دندان این قسمت را پر می کند. پرکننده ها این ماده نه تنها برای پوسیدگی ، بلکه برای ترمیم دندانهای ترک خورده ، شکسته یا فرسوده با استفاده از ساینده مانند جویدن ناخن و ساییدن دندان نیز به کار می رود.

برای پر شدن دندان چه مراحلی باید طی شود؟

دندانپزشک ابتدا اطراف دندان را بی حس می کند تا با بی حسی موضعی پر شود. سپس از سوراخ کننده ، دستگاه اچینگ یا لیزر برای تمیز کردن محل پوسیدگی استفاده می شود. انتخاب ابزار به سطح راحتی دندانپزشک ، آموزش و انتخاب تجهیزات و همچنین محل و میزان پوسیدگی بستگی دارد.

 

سپس دندانپزشک محل را سوراخ کرده یا آزمایش می کند تا پوسیدگی کاملاً پاک شده است یا خیر مشخص شود. بعد از اتمام این روش ها ، دندانپزشک محل پوسیدگی را از باکتری و باقی مانده پاک کرده و حفره را برای پر کردن آماده می کند. اگر پوسیدگی به ریشه دندان نزدیک باشد ، او ممکن است از یک پوشش اصلی تشکیل شده از یونومر شیشه ، رزین کامپوزیت یا مواد دیگر برای محافظت از اعصاب استفاده کند. معمولاً پس از قرار دادن پرکننده ، با روتوش براق می شود.

 

برای پر کردن دندان کامپوزیت، برخی مراحل دیگر لازم است. بعد از اینکه دندانپزشک شما با از بین بردن پوسیدگی محل را تمیز کرد ، مواد رنگی دندان به صورت لایه لایه اعمال می شود. سپس پرتو خاصی اعمال می شود که هر لایه را سخت می کند. هنگامی که مراحل چند لایه به پایان رسید ، دندانپزشک مواد کامپوزیت را به نتیجه دلخواه می رساند ، مقدار اضافی آن را صاف می کند و شکل نهایی پر شدن را صیقل می دهد.

 

چه نوع مواد پر کننده ای موجود است؟

امروزه مواد مختلفی برای پر کردن دندان وجود دارد. علاوه بر پر کننده های طلا ، پرسلان ، آمالگام نقره (جیوه مخلوط با نقره ، قلع ، روی و مس) ، دندان ها را می توان با مواد پلاستیکی و شیشه ای به نام پر کننده های رزین کامپوزیت که به رنگ دندان هستند پر کرد. محل و درجه پوسیدگی ، هزینه مواد پرکننده  و توصیه دندانپزشک به شما کمک می کند نوع پرکردگی متناسب با نیاز شما را تعیین کند.

پر کردن با طلا

مزایای استفاده از پر کننده های طلای:

ماندگاری: حداقل 10 تا 15 سال دوام خواهد داشت ، معمولاً بیشتر و ساییده نمی شود.

دوام: می تواند فشار جویدن را تحمل کند.

زیبایی شناختی:  به نظر برخی از بیماران طلا از پر کردن نقره و آمالگام خوشایندتر است.

معایب پر کننده های طلای ریخته گری:

هزینه: پر کننده های طلا گران تر از سایر مواد هستند. هزینه آنها تا 10 برابر بیشتر از مواد پر کننده آمالگام است.

معاینات تکمیلی حداقل به دو بار مراجعه به پزشک نیاز دارد.

شوک گالوانیک یک پر کننده طلایی که در کنار یک پر کننده آمالگام نقره ای قرار می گیرد ، می تواند باعث احساس ناگهانی درد (شوک گالوانیک) شود. فعل و انفعال بین فلزات و بزاق جریان الکتریکی ایجاد می کند ، اما این امر نادر است.

پر کردن نقره (آمالگام)

مزایای پر کردن نقره:

 

ماندگاری پرکردگی های نقره حداقل 10 تا 15 سال دوام خواهند داشت و به طور کلی بیشتر از پرکردگی های کامپوزیت دوام می آورند.

دوام: می تواند فشار جویدن را تحمل کند.

هزینه: ارزان تر از پر کردن کامپوزیت است.

معایب پر کردن نقره:

زیبایی شناسی کم پر کننده های نقره ای با رنگ دندان های طبیعی شما سازگار نیستند.

تخریب بیشتر ساختار دندان: به طور کلی ، قسمت های سالم دندان نیز باید برداشته شوند تا شکافی برای چسبندگی پر کننده آمالگام کافی باشد.

اعوجاج رنگ: پر کننده های آمالگام می توانند رنگ خاکستری در ساختار دندان اطراف آنها ایجاد کنند.

ترک و شکستگی در معرض مایعات سرد و گرم ، منبسط شده و منقبض می شود که می تواند منجر به ترک یا شکستگی در دندان های دیگر شود. با این حال ، با گسترش و جمع شدن مواد آمالگام نسبت به سایر مواد پر کننده ، ممکن است منجر به افزایش میزان ترک و شکستگی شود.

عکس العمل های آلرژیتیک: درصد کمی از بیماران (تقریباً 1 درصد) به جیوه در پر کردن آمالگام حساسیت دارند.

کامپوزیت های دندان

مزایای کامپوزیت ها:

زیبایی شناسی رنگ پر کننده های کامپوزیت را می توان با رنگ دندان ها مطابقت داد. مخصوصاً برای استفاده روی دندانهای جلویی یا قسمتهای قابل مشاهده دندانها مناسب است.

چسبندگی به ساختار دندان: پر کننده های کامپوزیت از نظر شیمیایی به ساختار دندان پیوند می خورند و پشتیبانی بیشتری از دندان ها می کنند.

استفاده همه کاره: از پرکردگی کامپوزیت علاوه بر استفاده به عنوان ماده پر کننده پوسیدگی ، می توان دندان های شکسته ، شکسته یا فرسوده را ترمیم کرد.

آماده سازی برای حفظ دندان: گاهی اوقات ، هنگامی که پوسیدگی تمیز می شود و آماده سازی برای پر کردن ، لازم است ساختار دندان کمتری در مقایسه با آمالگام ها برداشته شود.

معایب کامپوزیت ها:

با دوام نبودن پرکردگی کامپوزیت زودتر از آمالگام فرسوده می شود (حداقل 5 سال در مقایسه با آمالگام حداقل 10 تا 15 سال طول می کشد). علاوه بر این ، ممکن است مانند آمالگام های تحت فشار جویدن و هنگامی که به عنوان مواد پر کننده استفاده می شوند ، دوام نداشته باشند ، به خصوص برای پوسیدگی های بزرگ.

ویزیت های اضافی دندانپزشک: اگر از کامپوزیت ها برای پر کردن استفاده شود ، ممکن است بیش از یکبار مراجعه به دندانپزشک انجام شود.

هزینه: هزینه پر کردن کامپوزیت می تواند تا دو برابر بیشتر از پر کردن آمالگام باشد.

علاوه بر پر کننده های رزین کامپوزیت به رنگ دندان ، پر کننده های سرامیک و گلاس آینومر  سایر پر کننده های طبیعی هم رنگ دندان هستند.

 

انواع دیگر پر کننده ها

سرامیک: این پر کننده ها معمولاً از پرسلن ساخته می شوند. مقاومت آن در برابر رنگ آمیزی بیشتر از ماده رزین کامپوزیت است ، اما همچنین ساینده است. این ماده معمولاً بیش از 15 سال دوام دارد و قیمت آن می تواند به اندازه طلا باشد.

یونومر شیشه ای: از اکریلیک ساخته شده و نوع خاصی از شیشه است. متداول ترین کاربرد این مواد در پر کردن زیر خط لثه و پر کردن برای کودکان خردسال است (هنوز به سوراخکاری نیاز است). یونومرهای شیشه فلوراید ترشح می کنند که می تواند به محافظت از دندان در برابر پوسیدگی بیشتر کمک کند. با این حال ، این ماده ضعیف تر از رزین کامپوزیت است. بیشتر در معرض سایش و شکستگی است. عمر یونومر شیشه معمولاً 5 سال کمتر است ، در حالی که هزینه آن به طور کلی نزدیک به رزین کامپوزیت است.

https://www.hemensaglik.com/makale/dis-dolgusu

آردینی اوخو